Het is al weer even terug dat ik een berichtje heb geplaatst, maar de tijd vliegt hier echt voorbij. Time flies when you having fun. Het leven gaat hier nog steeds z’n gangetje. Het eerste interview voor mijn onderzoeksproject heb ik inmiddels achter de rug en de volgende drie afspraken staan al weer gepland. Overdag ben ik dus lekker bezig en ’s avonds is het nog steeds tijd voor lekker eten en af toe een lekker koud biertje.

Van het weekend zijn we met z’n negenen naar Murrud geweest, een klein vissers- en badplaatsje 160 km ten zuiden van Mumbai. Vrijdagmorgen zijn we vroeg vertrokken en na een reis van 6 uur met de rickshaw, trein, boot, bus en weer de rickshaw kwamen we in de loop van de middag aan in Murrud. Wat gelijk op viel was de rust en stilte in vergelijking met Mumbai. Even geen getoeter en stank. Het hotel wat we geboekt hadden bleek erg netjes te zijn en lag vlakbij het strand. Dus wij zijn snel het strand opgegaan. Het strand was heerlijk rustig en het water lekker warm. Je zou bijna vergeten dat het februari is en het in Nederland maar 5 graden is. ’s Avonds had het personeel van het hotel speciaal voor ons tafels en stoelen neergezet bij het strand, zodat we heerlijk konden eten en drinken met het geluid van de zee op de achtergrond. Met een Nederlands muziekje op de achtergrond kregen we de obers vervolgens zo ver dat ze met een stoel boven hun hoofd de polonaise met ons gingen lopen. Zelfs in India was het dus even carnaval.

Zaterdag heb ik samen met nog drie anderen nog even cultureel gedaan. Na een tocht langs verlaten strandjes en rotsen kwamen we aan bij een groot fort in de zee uit de negende eeuw. Met een privé zeilbootje zijn we naar het fort gevaren. Ooit hadden in dit fort 500 mensen gewoond, maar tegenwoordig is het helemaal vervallen en overgeleverd aan de natuur. Maar dat maakte het juist ook wel weer mooi. Terug in Murrud bleken een aantal anderen van onze groep inmiddels een stel Indiase advocaten uit Mumbai te hebben genoemd. Met de advocaten gingen we een potje cricket spelen op het strand. Cricket is hier echt de nationale sport en op elke hoek van de straat wordt het hier ook gespeeld. Voor mij was het de eerste keer dat ik deze sport speelde en het ging eigenlijk best goed. Ik heb de bal toch een aantal keer flink goed geraakt. ’s Avonds werden we door de advocaten uitgenodigd voor een feestje aan het strand. Hun gekke kippendans werd afgewisseld met de oer-Hollandse stoelendans en met alle biertjes en heerlijke hapjes werd het zo toch wel erg gezellig. Zondag hebben we nog even lekker aan het strand gelegen en toen was het helaas al weer over met de pret. Gisteren moesten we al weer om 8 uur ‘s morgens thuis weg voor het onderzoeksproject.

Inmiddels is ook bekend geworden dat Slumdog Millionaire de Oscar heeft gewonnen voor beste film. Echt wel heel leuk voor een film die zich afspeelt in Mumbai. Ik ben hier in India ook naar deze film geweest en veel beelden waren wel erg herkenbaar. Anderen beelden zijn misschien wat negatief. Ik ervaar hier bijvoorbeeld nauwelijks kleine criminaliteit en juist de slums zijn ook erg toegankelijk. De criminaliteit die hier plaatsvindt heeft vooral te maken met corruptie. De politiek, overheid, projectontwikkelaars en het bedrijfsleven zijn nogal innig met elkaar verbonden. Al met al geeft de film toch wel een erg mooi beeld van de stad Mumbai. Leuk trouwens om te vermelden is dat hier voor elke film het volkslied wordt afgespeeld. Het zwoele en kitscherige filmpje van het volkslied maakt het alleen enigszins lachwekkend. Maar zo lach en verbaas ik me wel vaker in India. Time flies when you having fun! Nog maar negen daagjes en Chantal is hier!